Η JSC Vnukovo Airlines εγγράφηκε στις κρατικές αρχές στις 31 Μαρτίου 1993 και είχε έδρα στο αεροδρόμιο Vnukovo στην οδό Reisovaya 12. Η εταιρεία άρχισε να εκτελεί πραγματικές πτήσεις τον Μάιο του 1993, φτάνοντας σε σταθερότητα στις πτήσεις μέχρι το 1994. Κατά το πρώτο έτος, ο αριθμός των εργαζομένων αυξήθηκε σε 3.300 άτομα. Μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα, ο στόλος αεροσκαφών της Joint Stock Company αποτελούνταν από 59 αεροσκάφη.
Ιστορία της Δημιουργίας
Με το προεδρικό διάταγμα αριθ. συντάχθηκε πράξη περί παύσης ύπαρξης του καταργηθέντος Υπουργείου. Από αυτή τη στιγμή, η ηγεσία τερματίζεται από άκρο σε άκρο και κάθε μια από τις Διοικήσεις Πολιτικής Αεροπορίας που πραγματοποιήθηκε μετονομάζεται σε εδαφική αεροπορική εταιρεία. Έτσι, οι μικρές αεροπορικές εταιρείες δημιουργούνται από επιχειρηματίες διευθυντές με βάση μοίρες και η Vnukovo Airlines σχηματίζεται απόπάγια στοιχεία ενεργητικού και ειδικοί της αεροπορικής μοίρας Vnukovo.
Τεχνικός εξοπλισμός
Στην αυγή της ίδρυσής της, ως μέρος της διαδοχής, η εταιρεία απέκτησε 58 κομμάτια εξοπλισμού, μεταξύ των οποίων:
- 22 αεροσκάφη IL-86;
- TU-154B, TU-154M σε ποσότητα 23 μονάδων;
- YAK-42D - 3 τεμάχια.
Από το 1993, με βάση το αεροδρόμιο Vnukovo, ξεκίνησαν οι δοκιμές του υπερσύγχρονου αεροσκάφους TU-204 και στις 1996-02-23 αυτό το αεροσκάφος έκανε την πρώτη πτήση από τη Μόσχα στο Mineralnye Vody. Στη συνέχεια, η ρωσική αεροπορική εταιρεία Vnukovo Airlines θα έχει 4 ακόμη αεροσκάφη TU-204 και 1 αεροσκάφος TU-204C.
Όταν η εταιρεία έπαψε να υπάρχει, ο τεχνικός εξοπλισμός της ήταν:
- 18 μηχανές IL-86;
- 16 μονάδες TU-154 πολλών παραλλαγών;
- 2 τεμάχια TU-204.
Μέρος του αεροσκάφους αποσυναρμολογήθηκε για παλιοσίδερα και ορισμένα από τα πιο σύγχρονα μέσα συμπεριλήφθηκαν στον αεροπορικό στόλο της Siberia Airlines.
Στατιστικά στοιχεία επισκεψιμότητας
Κατά τη διάρκεια της ύπαρξης της Vnukovo Airlines, πραγματοποιήθηκαν 66 πτήσεις. Από αυτά τα 35 δρομολόγια έγιναν τακτικά. Πτήσεις πραγματοποιήθηκαν στις πόλεις: Αλμάτι, Αρχάγγελσκ, Κρασνογιάρσκ, Κουργκάν, Μαγκαντάν, Νιζνεβαρτόφσκ, Πολυάρνι, Αγία Πετρούπολη και σε άλλους 27 οικισμούς. Η εταιρεία έχει γίνει ο μεγαλύτερος αερομεταφορέας στη Ρωσία, εκτελώντας ξένες διαδρομές τσάρτερ προς Αυστρία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Αίγυπτο, Ισπανία, Ιταλία, Εμιράτα, Ταϊλάνδη, Τουρκία, Κροατία.
ΒΤο 1996, με έδρα τη Μόσχα, η JSC Vnukovo Airlines πέτυχε τα ακόλουθα αποτελέσματα:
- τζίρος επιβατών – 4.501.702 χιλιάδες επιβάτες km/1932, 7 χιλιάδες άτομα;
- κύκλος εμπορευμάτων – 453.147 χιλιάδες τόνοι/χλμ;
- μεταφορά εμπορευμάτων – 12.750 τόνοι;
- παράδοση ταχυδρομικής αλληλογραφίας - 1645 τόνοι;
- εμπορικό φορτίο - 64,1%.
Κατάρρευση της εταιρείας
Μετά από αρκετά χρόνια συνεχούς εργασίας, ο κύριος μέτοχος της Vnukovo Airlines έγινε η Ρωσική Κοινοπραξία Αεροπορίας, που ιδρύθηκε το 1995, η οποία ειδικεύτηκε στην ανάπτυξη και μετέπειτα διαχείριση έργων κατασκευής πολιτικών αεροσκαφών. Η αεροπορική κοινοπραξία πιστώνεται ιδιαίτερα για τον εκσυγχρονισμό του αεροσκάφους TU-204 για τη μεταφορά φορτίου.
Το 1997, η διοίκηση της εταιρείας αποφάσισε να αναλάβει αρκετούς ανταγωνιστές, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού αερομεταφορέα OAO Siberia. Η προσπάθεια ήταν ανεπιτυχής. Επιπλέον, το 1999, οι αεροπορικές εταιρείες άλλαξαν θέσεις και ήδη η Σιβηρία ετοιμαζόταν να απορροφήσει το πρόσφατο αγαπημένο των αεροπορικών μεταφορών. Αποφασίστηκε η συγχώνευση των δύο εταιρειών, η έκδοση μετοχών και η κερδοφόρα ανταλλαγή. Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες εκατέρωθεν δεν έμειναν ικανοποιημένοι με την υποψηφιότητα του επικεφαλής και οι διαπραγματεύσεις για τη συγχώνευση ανεστάλησαν. Το 2001, οι εταιρείες επέστρεψαν στη συζήτηση για μια πιθανή συγχώνευση και ξεκίνησαν την πορεία της χρεοκοπίας της κατεστραμμένης από την κρίση αεροπορικής εταιρείας προκειμένου να αποκτήσουν στην OJSC Siberia τον αεροπορικό στόλο της Vnukovo Airlines και τον πλήρη έλεγχο του.
Εξαγορά εταιρείας
Μετά την απόκτηση του καθεστώτος της πτώχευσης, που ανακοινώθηκε με την απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Μόσχας, και την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαχείρισης πτώχευσης, η εταιρεία έπαψε να υφίσταται από νομική πλευρά. Ως αποτέλεσμα της πτώχευσης, η εταιρεία Siberia, η οποία έγινε ο ανεπίσημος διάδοχος του οφειλέτη, δεν ήταν υποχρεωμένη να εκπληρώσει καμία από τις δανειακές υποχρεώσεις. Αυτή η λεγόμενη «βελούδινη» εξαγορά αποδείχθηκε επωφελής και για τα δύο μέρη. Στη συνέλευση των μετόχων ανακοινώθηκε η απόφαση για τη μετάβαση της διευρυμένης εταιρείας σε ενιαία μετοχή με κρατικό μερίδιο 25%.
Μετά την εκκαθάριση της Vnukovo Airlines, η Siberia Airlines πληρώνει το μεγαλύτερο μέρος των χρεών της. Με το να γίνει ο κύριος πιστωτής, λαμβάνει όλες τις αεροπορικές μεταφορές του χρεοκοπημένου, διαχειρίζεται τα δρομολόγια και ελέγχει τα έσοδα. Έχοντας λάβει ποσοστώσεις για τα περισσότερα από τα δρομολόγια του πρώην ανταγωνιστή, η Σιβηρία αναγκάζει τον εταίρο να σταματήσει να πετάει. Και τον Απρίλιο του 2002, η Vnukovo Airlines ουσιαστικά έπαψε να υπάρχει, λόγω της ανάκλησης της άδειας για αεροπορικές μεταφορές.
Ακατέργαστη προσγείωση
1993-25-12 Το TU-154, που κατασκευάστηκε το 1978 και ανήκε στην Vnukovo Airlines, εκτελούσε τακτική πτήση εσωτερικού επιβατών από τη Μόσχα στο Γκρόζνι. Στο πλοίο επέβαιναν 172 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 7 μελών του πληρώματος. Λόγω της κακοκαιρίας, οι πιλότοι του αεροσκάφους δεν κατάφεραν να κάνουν ήπια προσγείωση. Ωστόσο, κανείς στο πλοίο δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Λόγω της ανεπιτυχούς προσγείωσης, το αεροπλάνο υπέστη σοβαρές ζημιές,αφαιρέθηκε από το υπόλοιπο της JSC, έφυγε στο αεροδρόμιο του Γκρόζνι και δεν απογειώθηκε ποτέ ξανά. 1994-11-30 κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Τσετσενία, το TU-154 καταστράφηκε ως αποτέλεσμα ρωσικής αεροπορικής επιδρομής.
Τραγωδία στο αεροδρόμιο Longyearbyen
29.08.1996 Το αεροπλάνο TU-154 πραγματοποίησε πτήση τσάρτερ από το διεθνές αεροδρόμιο Vnukovo. Το αεροπλάνο που απογειώθηκε στο Vnukovo δεν θα επιστρέψει ποτέ. Αργότερα, το πλήρωμα θα ονομαστεί ο ένοχος της τραγωδίας. Κατά την προσγείωση στο νορβηγικό αεροδρόμιο Longyearbyen υπήρχαν κακές καιρικές συνθήκες, έβρεχε. Το πλήρωμα πολλές φορές ζήτησε προσγείωση στον δέκατο διάδρομο, αλλά λόγω δυσκολιών στη μετάφραση, κατευθύνθηκε να προσεγγίσει από την αντίθετη κατεύθυνση. Στρίβοντας στην επιτρεπόμενη λωρίδα, το αεροσκάφος συγκρούστηκε με το βουνό του αρχιπελάγους Svalbard σε υψόμετρο 907 μέτρων. Και οι 141 επιβάτες και μέλη του πληρώματος πέθαναν.
Τρομοκρατική κατάληψη
11.11.2000 Ένα αεροσκάφος TU-154 που εκτελούσε τη διαδρομή Μαχάτσκαλα προς Μόσχα καταλήφθηκε από τρομοκράτη. Το μόνο του αίτημα ήταν να αλλάξει πορεία. Ως τελικό σημείο της διαδρομής επιλέχθηκε το Ισραήλ από τον εισβολέα. Το πλήρωμα αναγκάστηκε να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του τρομοκράτη και το αεροσκάφος παρέκκλινε από τη διαδρομή. Η απόβαση πραγματοποιήθηκε σε ισραηλινή στρατιωτική βάση, όπου ο εισβολέας παραδόθηκε. Δεν υπήρξαν θύματα μεταξύ των 59 επιβατών.
Τσετσενικό μονοπάτι
15.03.2001 Ένα Tupolev Tu-154 που πετούσε από την Κωνσταντινούπολη στη Μόσχα έπεσε υπό την επιρροή Τσετσένων τρομοκρατών. Οι τρεις αεροπειρατές, ο μικρότερος από τους οποίους ήταν 16 ετών, ζήτησαν να μεταφερθούν στη Σαουδική Αραβία. Ο σκοπός της αεροπειρατείας ήταν, σύμφωνα μεηγέτης, εφιστώντας την προσοχή όλου του κόσμου στα προβλήματα της Τσετσενίας. Το πλήρωμα προσπάθησε να ζητήσει αναγκαστική προσγείωση, αλλά οι τρομοκράτες απείλησαν να σκοτώσουν όλους. Για να καταστείλουν τη βούληση των επιβατών και των πιλότων, οι τρομοκράτες απείλησαν να πυροδοτήσουν έκρηξη στο πλοίο και παρουσίασαν ένα εικονικό φιτίλι για δημόσια προβολή. Οι εγκληματίες προειδοποίησαν ότι ένα τέταρτο άτομο κρυβόταν ανάμεσα στους επιβάτες και έκρυψε τη βόμβα πάνω του. Στη συνέχεια, ο ισχυρισμός αυτός δεν επιβεβαιώθηκε. Αφού πέταξε πάνω από την Τουρκία, την Κύπρο και την Αίγυπτο, το αεροσκάφος, λόγω έλλειψης καυσίμων, αναγκάστηκε να προσγειωθεί στο διεθνές αεροδρόμιο της Μεδίνα. Οι μακρές διαπραγματεύσεις μεταξύ των τρομοκρατών και των αρχών δεν οδήγησαν σε αποτέλεσμα. Κατά την παραμονή τους στο αεροδρόμιο κάποιοι από τους επιβάτες κατάφεραν να διαφύγουν και τα τελευταία λεπτά πριν από τη στρατιωτική επιχείρηση δόθηκε εντολή στους πιλότους να εγκαταλείψουν το πιλοτήριο. Το πλοίο εισέβαλε από τις ειδικές δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας. Ως αποτέλεσμα της επιχείρησης, ο αρχηγός των τρομοκρατών σκοτώθηκε, 173 άτομα διασώθηκαν, ένας από τους επιβάτες που βρίσκονταν στο πλοίο και η αεροσυνοδός Yulia Fomina, της οποίας το όνομα αργότερα ονομάστηκε το αεροπειρατείο, σκοτώθηκαν.
